Toen ik afstudeerde in 2008 had ik grootse dromen. Mijn MScBA had ik toegespitst op corporate social responsibility, corporate communication en de mens binnen organisaties. En de eerste jaren van mijn carrière lag ik ook op koers met die onderwerpen. Maar in januari 2019 werd het me overduidelijk: ik was mezelf en al die dromen en ambities uit het oog verloren. Ik stond volledig in 'standje overleven'. In mijn geval gebeurde het in de combinatie van werken in een baan waar ik geen voldoening uit haalde en moeder zijn van drie jonge kinderen.
Terwijl ik, ook toen, wist wat ik wél graag wilde doen en waar ik goed in was: coaching. Dat had ik al jarenlang met heel veel plezier en succes gedaan. Letterlijk voor duizenden hoogopgeleide engineers. Maar ik gunde mezelf niet de tijd om er serieus over na te denken. Of ik verschuilde me achter het idee dat een baan opgeven en terugkeren naar dat pad niet verstandig zou zijn. En ondertussen ploeterde ik 'dapper' door.
Maar ja, daar werd niemand gelukkiger van. Ik niet, het thuisfront niet en die werkgever ook niet.
Uiteindelijk deed ik het later in 2019 toch: ontslag nemen en starten met Sowings. Daarin combineer ik het allemaal: mijn zoektocht naar purposeful living, mijn ervaringen met het bouwen aan een duurzame carrière als vrouw (ook in de tech en/of met kinderen) én mijn rotsvaste overtuiging dat de meest succesvolle organisaties werknemers de ruimte bieden om samen te werken aan een duidelijke visie waarmee je daadwerkelijk iets toevoegt aan de wereld.
Dat pad is zeker niet altijd makkelijk. Maar jezelf (of je medewerkers) de kans gunnen om voluit te bloeien is het zeker dubbel en dwars waard. Ook voor dat thuisfront.
Links onze 3 kinderen op het strand in Zeeland in 2022. Foto rechts: By Lieke Vroomen.